INICIO - Pink Floyd Club
 
HISTORIA
BIOGRAFÍA
DISCOGRAFÍA
LETRAS
ENTREVISTAS
CURIOSIDADES - ANÉCDOTAS
FOTOS
PROTECTORES - ICONOS - CURSORES
REAL AUDIO - MÚSICA
MIDIS Y VIDEOS
TABLATURAS - ACORDES
ENLACES - LINKS
PÉLICULAS , VIDEO Y DVDs
Club Hispano de Pink Floyd
Historia
Biografía
Discografía
Letras
Entrevistas
Sabias Que...
Fotografías
Para tu PC
Real Audio
Midi y Video
Tabs
Enlaces
Videoteca
CLUB

THE FINAL CUT

 

 

THE POST WAR DREAM
(Waters)


THE POST WAR DREAM


EL SUEÑO DE POSTGUERRA
Tell me true, tell me why,
was Jesus crucified
Is it for this that Daddy died?
Was it for you? Was it me?
Did I watch too much T.V.?
Is that a hint of accusation
in your eyes?
If it wasn't for the nips
Being so good at building ships
The yards would still be open on the clyde.
And it can't be much fun for them
Beneath the rising sun
With all their kids committing suicide.
What have we done, Maggie what have we done?
What have we done to England?
Should we shout, should we scream
"What happened to the post war dream?"
Oh Maggie, Maggie what have we done?
Dime la verdad,
dime por qué fue Jesús crucificado.
¿Es por esto por lo que murió papá?
¿Fue por tí?,¿fue por mí?
¿Vi demasiada televisión?
¿Es una sombra de acusación
eso que veo en tus ojos?
Si no fuese por los nipones,
Que son tan buenos construllendo navios
Los astilleros aún estarían abiertos en Clyde
Y eso no puede
divertirles mucho,
Con todos sus niños suicidándose
¿Qué hemos hecho, Maggie?, ¿qué hemos hecho?
¿Qué le hemos hecho a Inglaterra?
¿Deberiamos gritar?,¿deberiamos chillar?
"¿Qué pasó con el sueño de la postguerra?"
oh Maggie, Maggie ¿Qué hemos hecho?

O SONO DE POSTGUERRA
Dime a verdade, dime por qué Xesús foi crucificado.
¿É por isto que finou pai?
¿foi por ti?, ¿foi por min?
¿vin televisión de máis?
¿Ë unha sombra de acusación o que vexo nos teus ollos?
Se non fose polos nipóns
que son tan bos facendo navíos,
os asteleiros estarían aínda abertos en Clyde,
e iso non pode divertilos moito,
con tódolos seus nenos matándose
¿qué fixemos MAggie?, ¿que fixemos?
¿Que lle fixemos a Inglaterra?
¿Deberíamos berrar?, ¿Deberíamos chiar?,
"¿Que aconteceu co sono da postguerra?
Ohh Maggie, Maggie, ¿Qué fixemos?.

Ir al inicio de la página

YOUR POSSIBLE PASTS
(Waters)


YOUR POSSIBLE PASTS


TUS POSIBLES PASADOS
They flutter behind you your possible pasts,
Some bright-eyed and crazy,
some frightened and lost.
A warning to anyone still in command
Of their possible future,
to take care.
In derelict sidings
the poppies entwine
With cattle trucks lying in wait for
the next time.
Do you remember me? How we used to be?
Do you think we should be closer?
She stood in the doorway,
the ghost of a smile
Haunting her face like a cheap
hotel sign.
Her cold eyes imploring the men in their macs
For the gold in their bags or the knives
in their backs.
Stepping up boldly one put
out his hand.
He said, "I was just a child then,
now I'm only a man."

Do you remember me? How we used to be?
Do you think we should be closer?
By the cold and religious we were taken in hand
Shown how to feel good
and told to feel bad.
Tongue tied and terrified we
learned how to pray
Now our feelings run
deep and cold as the clay.
And strung out behind us
the banners and flags
Of our possible pasts lie in tatters
and rags.
Do you remember me? How we used to be?
Do you think we should be closer?.
Revolotean tras de ti tus posibles pasados
Unos con ojos iluminados y enloquecidos,
otros asustados y perdidos.
Una advertencia para que tengan cuidado
Quienesquiera que aún estén al mando
De su posible futuro
En abandonados apartaderos
las amapolas se entrelazan
Con camiones de ganado que esperan
la siguiente ocasión.
¿Te acuerdas de mí?, ¿de como éramos?
¿Crees que deberíamos estar más cerca?
Ella permanecía de pie en la puerta con
el fantasma de una sonrisa
Rondando su rostro como un letrero de
hotel bararo
Y sus fríos ojos implorando a los hombres sus impermeables
Por el oro de sus bolsas o los cuchillos
en sus espaldas.
Acercándose valientemente uno extendió
su mano.
Y dijo, "yo no era más que un niño entonces,
ahora soy sólo un hombre"

¿Te acuerdas de mí?, ¿de como éramos?
¿Crees que deberíamos estar más cerca?
Por los fríos y religiosos fuimos tomados de la mano,
Ellos nos enseñaron cómo sentirnos bien
y nos ordenaron sentirnos mal.
Con las lenguas atadas y aterrorizados
aprendímos a rezar.
Ahora nuestros sentimientos se vuelven
profundos y fríos como la arcilla
Y esparcidas detrás de nosotros,
las pancartas y banderas
De nuestros posibles pasados yacen hechas siete
girones.
¿Te acuerdas de mí?, ¿de como éramos?
¿Crees que deberíamos estar más cerca?.

TEUS POSIBLES PASADOS
Aletexan tras de ti os teus posibles pasados,
uns con ollos alumeados i entolecidos,
outros asustados e perdidos.
Un aviso pra que teñan coidado aqueles
que teñen o mando do seu futuro.
En abandoados apartadeiros as polpoulas misturanse
con cancións de gando que agardan a outra oportunidade.
¿Lémbraste de min?, ¿de cómo eramos?
¿Cres que deberiamos estar máis preto?
Ela seguía de pé na porta
coa phantasma dun sorriso.
Apareceno a súa faciana coma un letreiro de hotel barato,
e os seus friós ollos supricando ós homes os seus chuvasqueiros,
polo ouro das súas bolsas ou os coitelos nas súas costas.
Achegándose valentemente
un extendeu a súa man e dixo
"eu non era máis que un neno daquela,
agora só son un home"
¿Lémbraste de min?, ¿de cómo eramos?
¿Cres que deberiamos estar máis preto?

Polos fríos e relixiosos fomos collidos da man,
eles ensinaronos como nos sentir ben
e ordenaronos sentirnos mal.
Coas língoas amarradas e amedrentados aprendemos a rezar.
Agora os nosos sentimentos voltanse
fondos e fríos cama arxila,
i esparexidas tras nosas pancartas e bandeiras 
dos nosos posibles pasados
xacen feitas xiróns.
¿Lémbraste de min?, ¿de cómo eramos?
¿Cres que deberiamos estar máis preto?.
Ir al inicio de la página

ONE OF THE FEW
(Waters)


ONE OF THE FEW


UNO DE LOS POCOS
When you're one of the few to land on your feet
What do you do to make ends meet?
Teach.
Make them mad, make them sad, make them add two and two.
Make them me,
make them you, make them do what you want them to.
Make them laugh, make them cry,
make them lie down and die.
Cuando tú eres uno de los pocos en aterrizar de pie
¿Qué haces para atar cabos?
Enseña,
vuélvelos locos, ponlos tristes, hazles sumar dos y dos
Conviértelos en mí,
conviértelos en tí, hazles hacer lo que tú quieras que hagan.
Hazles reír, hazles llorar,
hazles tumbarse y morir.

UN DOS POUCOS
Cando ti es un dos poucos en aterrar de pé
¿qué fas pra amarrar cabos?
Ensina,
vólveos tolos, ponos tristes, faixes sumar dous e dous,
convírteos en min, convírteos en ti,
faixes face-lo que ti queiras que fagan
failles rir, failles chorar,
failles deitarse e finar.
Ir al inicio de la página

THE HERO´S RETURN
(Waters)


THE HERO´S RETURN


EL REGRESO DEL HEROE
Jesus, Jesus, what's it all about?
Trying to clout these little
ingrates into shape.
When I was their age all
the lights went out.
There was no time to whine
or mope about.
And even now part of me flies over
Dresden at angels one five.
Though they'll never fathom it begind my
Sarcasm desperate
memories lie.

Sweetheart sweetheart are you
fast asleep? Good.
Cos that's the only time that I can
really talk to you.
And there is something that I've locked away
A memory that is too painful
To withstand the light of day.

When we came back from the war
the banners and flags
hung on everyone's door.
We danced and we sang in the street and
The church bells rang.
But burning in my heart
My memory smolders on
Of the gunners dying words
on the intercom.
Jesús, Jesús,¿Qué es todo esto?
Intentando enderezar a estos pequeños
ingratos a tortazos
Cuando yo tenía su edad, todas
las luces se apagaron
No había tiempo para gimotear
o andar por ahí alicaído.
E incluso ahora parte de mí sobrevuela
desde en "Ángeles 1.5"
Y aunque ellos nunca podrán sondearlo,
detrás de mi sarcasmo yacen
recuerdos desesperados.

Cariño, cariño,¿Estás
profundamente dormida?,Muy bien,
Porque son los únicos momentos
en que realmente puedo hablarte
Y hay algo que he cerrado
bajo llave para que
pueda resistir la luz del día.

Cuando regresamos de la guerra
las pancartas y banderas
colgaban de cada puerta.
Bailamos y cantamos en las calles y
Las campanas de la iglesia repicaron.
Pero, ardiendo en mi corazón, 
Sigue en mí brasa viva el recuerdo
de las últimas palabras del artillero
por el intercomunicador.

A VOLTA DO HERÓE
Xesús, Xesús, ¿que é todo isto?
Tentando de endereita-los pequenos dasagradecidos a labazadas
Cando eu tiña a súa idade,
tódalas luces apagáronse, 
non había tempo pra queixarse ou andar depremido.
E aínda agora parte de min
sobreboa dende "Ángeles 1.5"
e aínda que eles nunca afondasen,
tras do meu sarcasmo xacen recordos desesperados.
Cariño, cariño, ¿estás totalmente dormida? moi ben,
porque son os únicos intres
nos que verdadeiramente che podo falar
e hai algo que pechei baixo chave
pra que poidas resisti-la luz do día.
Cando voltemos da guerra
as pancartas e bandeiras penduraránde cada porta.
Bailamos e cantamos nas rúas 
e as campás da igrexa repicaron.
Pero, ardendo no meu corazón,.
segue en min brasa vida o recordo
das derradeiras verbas do artilleiro polo intercomunicador.
Ir al inicio de la página

THE GUNNERS DREAM
(Waters)


THE GUNNERS DREAM


EL SUEÑO DEL ARTILLERO
Floating down through the clouds
Memories come rushing up to meet me now.
In the space between the heavens
and in the corner of some foreign field
I had a dream.
I had a dream.
Good-bye Max.
Good-bye Max.
After the serng
slowly to the car
And the silver in her hair shines in the cold November air
You hear the tolling bell
And touch the silk in your lapel
And as the tear drops rise
to meet the comfort of the band
You take her frail hand
And hold on to the dream.

A place to stay
Enough to eat
Somewhere old heroes shuffle
safely down the street
Where you can speak out loud
About your doubts and fears
And what's more no-one ever disappears
You never hear their standard issue kicking in your door.
You can relax on both sides
of the tracks
And maniacs don't blow holes in bandsmen
by remote control
And everyone has recourse to the law
And no-one kills the children anymore.
And no one kills the children anymore.

Night after night
Going round and round
my brain
His dream is driving me insane.
In the corner of some foreign field
The gunner sleeps tonight.
What's done is done.
We cannot just write off
his final scene.
Take heed of his dream.
Take heed.
Flotando a través de las nubes
Recuerdos descienden velozmente hasta mí
En el espacio, entre los cielos
y en la esquina de algún campo extranjero
yo tuve un sueño
yo tuve un sueño
adiós Max
Adiós Max
Después del servicio, cuando vas caminando
lentamente hacia el coche
y la plata de su pelo brilla en el frío
aire de noviembre
Oyes la campana doblar
Y palpas la seda de tu solapa
Y mientras las gotas de llanto se elevan
para encontrarse con el confort de la banda
Tu tomas su frágil mano
Y te aferras al sueño

Un lugar donde estar
Lo bastante para comer
En alguna parte viejos héroes se arrastran
a salvo calle abajo
Donde puedes hablar en voz alta
De tus dudas y temores
Y lo que es más, nadie desaparece nunca
Jamás oyes su edición estandard pateando en tu puerta 
Tu puedes relajarte en ambos lados
de la grabación
Y los maníacos no agujerean a los hombres de la banda
por control remoto
Y todo el mundo tiene acceso a la ley
Y ya nadie mata a los niños
Y ya nadie mata a los niños.

Noche tras noche
Dando vueltas y más vueltas en torno
a mi cerebro
Un sueño me está volviendo loco.
En la esquina de algún campo extranjero
Duerme esta noche el artillero.
Lo hecho hecho está.
No podemos sencillamente describir
su escena final.
Cuidado con su sueño.
Tened cuidado.

O SOÑO DO ARTILLEIRO
Flotando a traverso das nuves
recordos baixan de contado deica min.
No espacio, entre os ceos e a esquna
dalgún campo extranxeiro,
eu tiven un soño
eu tiven un soño,
adeus Max
adeus Max
Despois do servicio, 
cando vas camiñando paseniñamente ata o coche 
e a pratado seu pelo brila no frío aire de novembro,
escoita-la campá dobrar e palpexa-la seda da túa lapela
e mentras as bágoas de pronto soben 
pra atoparse coa comodidade da banda,
ti colle-la súa feble man,
e aferraste ó soño.

Un sitio pra estar,
o pastante pra comer,
nalgunha parte vellos heroes arrastrábanse
a salvo rúa abaixo onde podes falar en vóz alta
das túas dúbidas e temores,
e o que é máis ninguén desaparece nunca,
endexamais oes a súa edición estándar pateando a túa porta.
Ti podes relaxarte en ámbolos lados da brabación,
e os tolos non furaran ós homes da banda por control remoto
e todo o mundo ten aceso á lei
e xa ninguén mata ós nenos,
e xa ninguén mata ós nenos

Noite tras noite,
dando voltas e mais voltas ó meu cerebro,
un soño estame volvendo tolo.
Na esquina dalgún campo estranxeiro,
dorme esta noite o artilleiro.
O feito, feito está.
Non podemos sinxelamente descubri-la súa derradeira escea.
Coidadado co seu soño.
Tende coidado.
Ir al inicio de la página

PARANOID EYES
(Waters)


PARANOID EYES


OJOS PARANOICOS
Button your lip. Don't let the shield slip.
Take a fresh grip on your bullet proof mask.
And if they try to break down your disguise with their questions
You can hide, hide, hide,
Behind paranoid eyes.
You put on our brave face and slip over the road for a jar.
Fixing your grin as you casually
lean on the bar,
Laughing too loud at the rest of the world
With the boys in the crowd
You hide, hide, hide,
Behind petrified eyes.

You believed in their stories of fame,
fortune and glory.
Now you're lost in a haze of alcohol soft middle age
The pie in the sky turned out to be miles too high.
And you hide, hide, hide,
Behind brown and mild eyes.
Cierra el pico, no dejes que el escudo resbale.
Agarra bien tu máscara antibalas.
Y si ellos intentan desmoronar tu disfraz
con preguntas
Puedes esconderte esconderte esconderte
Tras ojos paranoicos.
Te pones tu cara valiente y cruzas la calle para tomar una jarra.
Fijando tu amplia sonrisa mientras te apoyas fortuitamente sobre la barra
Riéndote demasiado alto del resto del mundo
Con los muchachos de la multitud
Te escondes escondes escondes
Tras ojos petrificados.

Creíste sus historias de fama,
fortuna y gloria.
Ahora estás perdido en una bruma de alcohol en tu tierna mediana edad.
El pastel en el cielo resultó estar a millas y millas de altura
Y tú te escondes escondes escondes
tras unos ojos marrones y mansos.

OLLOS PARANOICOS
Pecha a boca,
non deixes que o escudo escorregue.
Agarra ben a gúa careta anti-balas,
e si eles tentan botar abaixo o teu disfrace con preguntas,
podes agocharte, agocharte, 
agocharte tras ollos paranoicos.
Poste a túa faciana valente
e atravesa-la rúa pra coller unha xerra.
Fixando o téu amplo sorriso 
mentras te apoia sen querer sobor da barra.
Ríndote alto demáis do resto do mundo
cos chavales da multitude
agóchaste, agóchaste,
agóchaste tras ollos petrificados.

Crestes as súas lerias de fama,
fortuna e gloria
Agora esás perdido nunha brétema de alcohol
na túa tenra terceira idade.
O pastel no ceo resultou estar
a légoas e légoas de altura
e ti agóchaste , agóchaste,
agochaste tras duns ollos marróns e mansos.
Ir al inicio de la página

GET YOUR FILTHY HANDS OFF MY DESERT
(Waters)


GET YOUR FILTHY HANDS OFF MY DESERT


QUITA TUS ASQUEROSAS MANOS DE MI DESIERTO
Brezhnev took Afghanistan.
Begin took Beirut.
Galtieri took the Union Jack.
And Maggie, over lunch one day,
Took a cruiser with all hands.
Apparently, to make him give it back
Brezhenev tomó Afganistán
Begin tomó Beirut
Galtieri tomó la bandera del Reino Unido
y Maggie un día, después del almuerzo
cogió un crucero con todos sus hombres
evidentemente hara hacérsela devolver

QUITA AS TÚAS NOXENTAS MANS DO MEU DESERTO
Brezhner tomóu Afganistán,
Gegin tomóu Beirut,
Galtieri tomóu a bandeira do Reino Unido
e Maggie un día, despois do almorzo
colleu un cruceiro con tódolos seus homes.
Evidentemente fará facerlla devolver.
Ir al inicio de la página

THE FLETCHER MEMORIAL HOME
(Waters)


THE FLETCHER MEMORIAL HOME


EL HOGAR CONMEMORATIVO FLETCHER
Take all your overgrown infants away somewhere
And build them a home, a little place
of their own.
The Fletcher Memorial
Home for Incurable Tyrants and Kings.
And they can appear to
themselves every day
On closed circuit T.V.
To make sure they're still real.
It's the only connection they feel.
"Ladies and gentlemen, please
welcome, Reagan and Haig,
Mr. Begin and friend, Mrs. Thatcher, and Paisly,
"Hello Maggie!"
Mr. Brezhnev and party.
The ghost of McCarthy,
The memories of Nixon.
"Good-bye!"
And now, adding color, a group of anonymous
latin-American Meat packing glitterati.

Did they expect us to treat
them with any respect?

can polish their medals and sharpen their smiles,
And amuse themselves playing games
for awhile.
Boom boom, bang bang, lie down you're dead.

Safe in the permanent gaze of a
cold glass eye With their favorite toys
They'll be good girls and boys
In the Fletcher Memorial Home for colonial
Wasters of life and limb.
Is everyone in?
Are you having a nice time?
Now the final solution can be applied.
Llevad a todos vuestros niños superdesarrollados a algún lugar lejano
Y contruidles un hogar, un pequeño rincón que sea sólo suyo
El hogar conmemorativo Fletcher
Para tiranos y reyes incurables.
Y allí ellos puedan aparecer
ante sí mismos cada día
En circuito cerrado de televisión.
Para asegurarse de que todavía son reales.
Es la única conexión que sienten.
"Damas y caballeros, por favor, den la bienvenida a Reagan y Haig
al señor Begin y amigos, a la señora Thacher y Paisley,
"Hola Maggie"
Al señor Brezhnev y compañía
al fantasma de Maccarthy
a las memorias de Nixon.
"Adios"
y, ahora, para añadir color, a un grupo de anónimos magnates
latinoamericanos de las conservas cárnicas.

¿Esperaban que las tratáse
con algún respeto?

Pueden sacar brillo a sus medallas y acentuar sus sonrrisas,
Y divertirse haciendo juegos
durante un tiempo
bum, bum, bang, bang, cáete al suelo, estás muerto.

A salvo bajo la mirada permanente de un
frío ojo de cristal
Con sus juguetes favoritos
Serán buenas chicas y buenos chicos
En el hogar conmemorativo Fletcher para
explotadores coloniales de vidas y cuerpos.
¿Está todo el mundo dentro?
¿Lo estáis pasando bien?
Ahora puede ser aplicada la solución final.

O FOGAR CONMEMORATIVO FLETCHER
Levade ós vosos nenos superdotados a algún sitio lonxano
e construídelle un fogar,
un pequeno curruncho que só sexa deles.
O fogar conmemorativo Flecher,
pra tirans e reis incurabres,
e alí eles poden aparecer ante sí mesmos cada día
en circuito pechado de televisión.
Pra asegurarense de que ainda son reais
e a única conexión que senten 
"donas e cabaleiros, por favor,
den a venvida a Reagan e Hig, 
o señor Begin e amigos,
a señora Tacher e Paisley",
"ola Maggie"
Ó señor Brezhner e compaña, 
a phantasma de Maccarthy
as lembranzas de Nixon.
"adeus", e agora, pra engadir cor,
a un grupo de anónimos ricachos latinoamericanos
das conserveiras cárnicas.

¿Agardaban que as tratase con algún respeto?

Poden sacarlle brilho as suas medalas e 
acentualos seus sorrisos.
E divertirse facendo xogos perante un tempo
bum, bum, bang, bang, caete o chan , estás morto.

A salvo baixo a ollada permanente dun frío ollo de cristal
cos seus xoguetes preferidos
serán bos nenos, e boas nenas.
No fogar conmemorarivo Flacher
pra esploradores coloniais
de vidas e corpos.
¿Está todo o mundo dentro?
¿Estadelo a pasar ven?
Agora pode ser aplicada a derradeira solución.
Ir al inicio de la página

SOUTHAMPTON DOCK
(Waters)


SOUTHAMPTON DOCK


EL MUELLE DE SOUTHAMPTON
They disembarked in 45
And no-one spoke and no-one smiled
There were to many spaces in the line.
Gathered at the cenotaph
All agreed with the hand on heart
To sheath the sacrificial Knifes.
But now
She stands upon
Southampton dock
With her handkerchief
And her summer frock clings
To her wet body in the rain.
In quiet desperation knuckles
White upon the slippery reins
She bravely waves the
boys Goodbye again.
And still the dark stain spreads between
His shoulder blades.
A mute reminder of the poppy
fields and graves.
And when the fight was over
We spent what they had made.
But in the bottom of our hearts
We felt the final cut.
Desnbarcaron en el 45
Y nadie habló ni sinrió
Había demasiados espacios en la línea
Reunidos en el cenotafio
Todos acordaron con la mano en el corazón
Envainar los cuchillos sacrificiales
Pero ahora
Ella está de pie sobre
el muelle de Southampton
Con su pañuelo
Y un vestido de verano
Se adhiere a su cuerpo mojado bajo la lluvia.
En silenciosa desesperación; con los nudillos
Blancos sobre las resbaladizas riendas
Ella airosamente dice adiós con la mano
a los muchahcos una vez más.
Y la lancha oscura sigue extendiéndose
entre sus omóplatos
Un mundo recordatorio de los campos
de amapolas y las tumbas.
Y cuando la lucha hubo acabado
Nosotros gastamos cuanto ellos habían hecho
Pero en el fondo de nuestros corazones
Sentímos el corte final.

O PEIRAO DE SOUTHAMPTON
Desembarcaron no '45 e ningén falou nen sorriu
Había moitos sitios en liña
xuntos no "cenotafio"
Todos acordaron coa man no corazón
envaina-lo coitelos sacrificiais.
Mais agora
Ela está de pé enrriba do peirao de Souhtampton
co seu pano e un traxe de verao
pegase o seu corpo mollado baixo a choiva.
En calada desespranza
cos cotelos brancos
sobor das escorregadizas rendas
ela aireosamente di adeus coa man
os rapaces unha vez mais.
E a escuridade inmovil segue estendendose entre suas pás,
un silencioso recordatorio dos campos de papoulas e as tumbas.
En canto a loita rematou, 
nos gastamos todo canto eles gañaron,
pero no fondo dos nosos corazóns
sentimo lo derradeiro corte.
Ir al inicio de la página

THE FINAL CUT
(Waters)


THE FINAL CUT


EL CORTE FINAL
Through the fish-eyed lens of
tear stained eyes
I can barely define the shape
of this moment in time
And far from flying high in clear blue skies
I'm spiraling down to the hole in the ground where I hide.
If you negotiate the minefield
in the drive
And beat the dogs and cheat the cold electronic eyes
And if you make it past the
shotgun in the hall,
Dial the combination,
open the *priesthole
And if I'm in I'll tell you what's
behind the wall.

There's a kid who had
a big hallucination
Making love to girls in magazines.
He wonders if you're sleeping with your new found faith.
Could anybody love him?
Or is it just a crazy dream?

And if I show you my dark side
Will you still hold me tonight?
And if I open my heart to you
And show you my weak side
What would you do?
Would you sell your story to Rolling Stone?
Would you take the children away
And leave me alone?
And smile in reassurance
As you whisper down the phone?
Would you send me packing?
Or would you take me home?

Thought I oughta bare
my naked feelings,
Thought I oughta tear the curtain down.
I held the blade in trembling hands
Prepared to make it but just then
the phone rang
I never had the nerve
to make the final cut.
A través de las lentes de ojo de pez de
unos ojos bañados en lágrimas
Apenas puedo definir la forma
de este momento en el tiempo
Y lejos de volar alto en cielos claros y azules
Estoy descendiendo en espiral al agujero en el suelo donde me escondo.
Si consigues sortear las minas esparcidas en la senda de entrada
Y golpeas a los perros y engañas a los fríos ojos eloctrónicos
Y sales ileso de la escopeta que
amenaza en el vestíbulo
Marcas la combinación,
abres el *escondrijo secreto
Y, si yo estoy dentro, te diré lo que hay
detrás del muro.

Hay un muchacho que tuvo
una gran alucinación
Haciendo el amor con chicas de las revistas
Se pregunta si estás durmiendo con tu recién hallada fé
¿podría alguien amarlo?
¿O no es más que un sueño fantasioso?.

Y si yo te muestro mi lado oscuro
¿Me abrazarás esta noche todavía? 
Y si te abro mi corazón
Y te enseño mi lado débil
¿Qué harías tú?
¿Venderías tu historia a Rollong Stone?
¿Te llevarías a los niños lejos
Y me dejarias solo?
Y sonreirías tranquilizadoramente
Mientras susurras al teléfono?
¿Me mandarías a la porra?
¿O me llevarías a casa?

Pensé que debía tener
mis sentimientos desnudos,
Pensé que debía echar abajo la cortina.
Sostuve la hoja con manos temblorosas
Dispuesto a hacerlo, pero justo entonces
el teléfono sonó
Nunca tuve el nervio suficiente
para hacer el corte final.
*Priesthole es un pequeño escondrijo secreto detrás de la pared que usaban antiguamente los sacerdotes en las iglesias

O CORTE FINAL
Atraverso das lentes de ollo de peixe
duns ollos bañados en bagoas
apenas podo defini-la forma
deste intre no tempo
e lonxa de voar alto en ceos craros e azuis.
Estou baixando en espiral
ó buraco no chan onde me escondo.
se consegues esquiva-las minas esparexidas
na senda de entrada e pégarlles ós cans
i enganas ós fríos ollos electrónicos.
E saes ilesos da escopeta que ameaza no vestíbulo.
Márca-la conbinación, ábre-lo excondrixo segredo
e si eu estou dentro,
direiche o que hai tras do muro.

Hai un mozo que tivo unha grande alucinación
facendo o amor con mozas de revista
Se preguntas si estás durmindo coa túa recén atopada fé
¿Podería alguén amalo?
¿Ou non é máis que un sono pantasioso?

E se eu che amoso o meu lado máis escuro
¿abrazarasme esta noite aínda?
e si che abro o meu corazón
e che amoso o meu lado feble.
¿Que farias ti?
¿Vendería-la túa historia a Rolling Stones?
¿Levaríaste ós nenos lonxe?
¿E deixaríasme só?
¿E sorrirías mansoliñamente namentras marmuras ó teléfono?
¿Mandaríasme ó carallo?
¿Ou levaríasme ó fogar?

Pensei que debía te-los meus sentimentos espidos,
pensei que tiña que baixa-la cortina.
Sostiven a folla con mans tremorosas disposto a facelo,
pero xusto entón, sonou o teléfono.
Nunca tiven o tento suficiente
pra face-lo corte final.
Ir al inicio de la página

NOT NOW JOHN
(Waters)


NOT NOW JOHN


AHORA NO, JOHN
Fuck all that we've got to
get on with these
Gotta compete with
the wily Japanese.
There's too many home fires burning
And not enough trees.
So fuck all that
We've go to get on with these.
Can't stop
Lose job
Mind gone
Silicon
What bomb
Get away
Pay day
Make hay
Break down
Need fix
Big six
Clickity click
Hold on
Oh no
Brrrrrrrrrring bingo!

Make 'em laugh.
Make 'em cry.
Make 'em dance in the aisles.
Make 'em pay.
Make 'em stay.
Make'em feel ok.

Not nah John
We've got to get on with the film show.
Hollywood waits at the end of the rainbow.
Who cares what it's about
As long as the kids go?
Not now John
Got to get on with the show.

Hang on John we've got to get on with this.
I don't know what it is
But it fits on here like.....
Come at the end of the shift
We'll go and get pissed.
But now now John
I've got to get on with this.

Hold on John
I think there's something good on.
I used to read books but..... 
It could be the news
Or some other abuse
Or it could be reusable shows.

Fuck all that we've got
to get on with these
Got to compete
with the wily Japanese.
No need to worry
about the vietnamese.
Got to bring the Russian Bear to his knees.
Well, maybe not the Russian Bear
Maybe the Swedes.
We showed Argentina
Now let's go and show these.
Make us feel tough
And wouldn't Maggie be pleased?
Nah nah nah nah nah nah nah! 

"s'cusi dove il bar
(What?)
se para collo pou eine toe bar?
s'il vous plait ¿ou est le bar?
oi, where's the fucking bar John?
A la mierda todo eso,
tenemos que seguir adelante con éstos
Tenemos que competir con
los astutos japoneses
Hay demasiados hogares ardiendo
Y no suficientes árboles
Así que a la mierda con todo eso
Tenemos que seguir adelante con estos.
No puedo parar
perdo trabajo,
la mente ida,
silicona
qué bomba
escapa
el día de pago,
haz heno
derummbarse
necesita arreglo,
seis grande
clickity click
espera,
oh no
brrrrrbingo!

Hazles reír,
hazles llorar,
hazles bailar en los pasillos
hazles pagar,
hazles quedarse,
hazles sentirse bien.

Ahora no John
Tenemos que seguir adelante con la royección
Hollywwod espera al final del arco iris
¿A quién le importa de qué trata
Con tal de que los chicos vayan?
Ahora no John
Tenemos que segir adelante con el show.

Espera, John
Tenemos que segir adelante con esto
Yo no sé lo que es
Pero se ajusta aquí como......
Ven cuando acabe el turno
E iremos a enmierdarnos.
Pero ahora no, John
Tengo que seguir con esto.

Espera, John
Creo que ponen algo bueno
Yo solía leer libros pero......
Tal vez sean las noticias
O algún que otro insulto
O tal Vez se trate de un programa reutilizable

A la mierda con todo eso,
tenemos que seguir adelante con éstos
Tenemos que competir con
los astutos japoneses
No hay nececidad de
preocuparse por los vietnamitas.
Hay que someter al oso ruso
Bueno, quizás los suecos;
Hemos enseñado a Argentina
Ahora vayamos y enseñemos a éstos
A ponernos de mal humor
Y ¿no estaría Maggie encantada?
¡na na na na na na!

S´cusi,¿dove il bar?
(¿donde?)
se para collo pou eine toe bar?
s´il vous plait, ¿ou est le bar?
¡ey!, ¿dónde está ese maldito bar, John?

AGORA NON, JOHN
Á merda dodo iso,
temos que seguir adiante con estes,
temos que competir cos xaponeses astutos.
Hai moitos fogares ardendo
e non demasiadas árbores,
así que á merda con dodo iso,
temos que seguir adiante con estes.
Non podo parar,
perdo traballo,
a mende ida,
silicona,
qué bomba escapa
o día de pago
Fai herba seca,
derruirse,
precisa arreglo,
seis grands,
Clickity click,
agarda,
ou non
brrrrring, bingo!

Fainos rir,
fainos chorar,
fainos bailar nos corredores,
fainos pagar,
fainos quedarse,
fainos sentirse ben.

Agora non John,
temos que seguir adiante co filme,
Hollywood agarda
o remate do arco da vella
¿A quen lle importa de qué se trata
con tal de que os mozos vaian?
Agora non John,
temos que seguir adiante co espectáculo.

Agarda, John 
temos que seguir adiante con isto,
Eu non sei o que é,
pero axústase aquí como ...
Ven cando remate a rolda
e iremos a enmerdarnos
Pero agora non, John,
teño que seguir con isto.

Agardada, John,
creo que poñen algo bó,
eu adoito ler libros pero...
Quizáis sexan as novas,
ou algúnha outra inxuria,
ou quizáis se trate
dun programa reutilizabre.

Á merda con todo iso,
temos que seguir adiante con estes,
temos que competir cos astútos xaponeses
non hai necesidade de preocuparse polos vietnamitas.
Hai que someter ó oso ruso, ben,
quizáis os suecos,
Enganamos a Arxentina,
agora vaiamos,
¡Ensinemos a estes a pórnos de mal humor
E ¿Non estaría Maggie encantada?
¡Na, na, na, na, na, na!

S'cusi, ¿dove il bar?
(¿Onde?)
se para collo pou eine toe bar?
s´il vous plait, ¿ou est le bar?
¡Oes!, ¿onde está ese maldito bar, John?.
Ir al inicio de la página

TWO SUNS IN THE SUNSET
(Waters)


TWO SUNS IN THE SUNSET


DOS SOLES EN EL OCASO
In my rear view mirror the sun
is going down
Sinking behind bridges in the road
And I think of all the good things
That we have left undone
And I suffer premonitions
Confirm suspicions
Of the holocaust to come.
The wire that holds the cork
That keeps the anger in
Gives way
And suddenly it's day again.
The sun is in the east
Even though the day is done.
Two suns in the sunset
Hmmmmmmmmmm
Could be the human race is run.

Like the moment when the
brakes lock
And you slide towards the big truck
(Oh no! )

You stretch the frozen moments
with your fear.
And you'll never hear their voices
And you'll never see their faces
You have no recourse to the law anymore.

And as the windshield melts
My tears evaporate
Leaving only
charcoal to defend.
Finally I understand the feelings of the few.
Ashes and diamonds
Foe and friend
WE WERE ALL EQUAL IN THE END.
El sol se está poniendo en mi
espejo retrovisor
Sumíendose tras los puentes de la carretera
Y yo pienso en todas las cosas buenas
Que hemos dejado por hacer
Y tengo malas premeniciones
Confirmo sospechas
Sobre la venida del holocausto
El alambre que sostiene el corcho
Que mantiene dentro la cólera cede
Y, de pronto,
Es de día otra vez
El sol está en el este
Aun cuando el día está acabado
Dos soles en el ocaso
hmmmmm
Tal vez la carrera humana se haya terminado.

Como el momento en que los
frenos se cierran.
Y resbalas hacia el gran camión
(¡Oh no!)

Alargas con tu miedo los helados momentos
Y nunca oirás sus voces
Y nunca verás sus caras
Ya no puedes recurrir más a la ley
mientras el parabrisas se hunde 

Mis lágrimas se evaporan
Dejando solamente
carbón vegetal que defender.
Por fin entiendo los sentimientos de los pocos
Cenizas y diamantes
Enemigo y amigo
TODOS ERAMOS IGUALES AL FINAL.

DOUS SOLES NO SOLPOR
O sol estase a pór no meu espello retrovisor,
sumíndose tra-las pontes da estrada
Eu penso en tódalas boas cousas
que deixamos por facer,
e teño malas premonicións,
confirmo sospeitas
sobor da chegada do holocausto.
O arame que sostén o chumbo
que mantén dentro a ira,
cede, e de súpeto é de día de novo,
o sol está no este aínda cando o día rematou
Dous soles no solpor
Hmmmmmmmm
Quizáis a carreira humana xa rematou.

Coma o intre no que os freos péchanse
i escorregas cara ó grán camión
(¿oh, non!)

Alongas co teu medo os xélidos intres.
E nunca oira-las súas voces,
e nunca vera-las súas facianas.
Xa non podes acudir máis á lei
E namentras o paravrisas afúndese,

as miñas bágoas evapóranse
deixando soamente
carbón vexetal que defender.
Ó fin entendo os sentimentos dos poucos
Cinzas e diamantes,
inimigo e amigo.
TODOS ERAMOS IGUAIS Ó FINAL.
Ir al inicio de la página

Volver a Letras